obłok I
niewielka chmura na niebie
Twarz podróżnego barwą spłonęła rumianą Jak obłok (I) Czyli jak prorok patrzy w niebo, gdzie w obłoku Wiele jest znaków widnych strzeleckiemu oku (II) inni, jak gdyby obłokiem Obwiani, idąc, na wiatr puszczają zasłony, Ciągnące się za głową jak komet ogony (III). Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków! (III) Ale daremnie nawet zapuszczać się okiem, Bo tam już wszystko mglistym zakryte obłokiem, Co się wiecznie ze trzęskich oparzelisk wznosi. (IV)
Wszechswiat ↔ Niebo i atmosfera ↔ Pogoda i wiatry